We dachten paradise island reeds gevonden te hebben, wel, Paaseiland (de eerste europeanen kwamen op paaszondag aan land, van
daar de naam) is de overtreffende trap!!! 4500 km verwijderd van het Chileense vasteland, eeuwen geïsoleerd van de "moderne beschaving", dat kan alleen maar een fantastische plaats zijn!
En ja, de reusachtige beelden waarvoor het eiland bekend is, ze zijn ongelooflijk indrukwekkend en mysterieus. Maar er is zoveel meer... de ongelooflijk mooie en trotse mensen (en voor Bert en Thijs vooral de heupswingende vrouwen met bikini´s van veren) bijvoorbeeld. We worden overal waar we langslopen uitgenodigd om een babbeltje te slaan, de vis op de barbeque te proeven,... het moet wel een van de warmste volkeren ter wereld zijn.
Maar ook de onverwachte natuurpracht, de kraters van de vele uitgedoofde vulkanen die aan de oorsprong liggen van dit eiland, de ontelbare wilde paarden, de vele sites waar de beelden niet gerestaureerd zijn, en overal waar je kijkt, een azuurblauwe zee met golven zo hoog als huizen. WAAUW!!!
Thijs ondervond al snel dat je de golven niet moest onderschatten, het filmpje dat hij maakte van een golf die recht op hem afkomt eindigt met een koude douche en een kapotte camera.
Ook wanneer wij gaan duiken in deze kristalheldere wateren (volgens ene Cousteau de beste duikplek op aarde door z`n "visibility" tot 70 m!!), is vooral de boottocht uit de baai de grootste adrenalinekick die je hier op het eiland kan krijgen... we vliegen zowaar enkele meters omhoog als we over de immense golven varen... gelukkig verloopt de duik iets rustiger.
De zes dagen op dit paradijslijke eiland vliegen (veel te snel) voorbij.
Een nieuw hoogtepunt van onze reis...
.bmp)
Deze laatste stop in Chili is ook een kortje. San Pedro de Atacama is eigenlijk een oase in het midden van de woestijn. Het is een klein, gezellig en vooral stoffig dorpje met gezellige kampvuur-dineetjes `s avonds. 
